Αναζήτηση

For Urchins

Κατηγορία

Κουλτούρα

Προς ένα αριστερό, λαϊκό πρόγραμμα για την εκπαίδευση

της Σ. Βελισσαρίου

Συνέχεια ανάγνωσης «Προς ένα αριστερό, λαϊκό πρόγραμμα για την εκπαίδευση»

No man is an island

Συνέχεια ανάγνωσης «No man is an island»

«O Τσάβες ξανάθεσε το ζήτημα του σοσιαλισμού»

Συνέντευξη του Μάικλ Λίμποβιτς και της Μάρτα Χάρνεκερ Συνέχεια ανάγνωσης ««O Τσάβες ξανάθεσε το ζήτημα του σοσιαλισμού»»

Ερρίκο Μαλατέστα

Αστικός Ζαπατισμός (Zapatismo Urbano),του John Holloway

Ινστιτούτο Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών
Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Πουέμπλα

Ι
Δεν είμαι ένας ντόπιος χωρικός. Πιθανότατα ούτε εσύ, αγαπητέ αναγνώστη, είσαι ένας ντόπιος χωρικός. Παρόλα αυτά αυτό το άρθρο αφορά μια εξέγερση ιθαγενών αγροτών.
Οι Ζαπατίστας της Τσιάπας είναι αγρότες. Οι περισσότεροι από εμάς που γράφουμε και διαβάζουμε αυτό το περιοδικό είμαστε «πρωτευουσιάνοι». Οι εμπειρίες μας απέχουν πολύ απ’ αυτές των Ζαπατίστας της Τσιάπας. Οι συνθήκες της ζωής μας είναι πολύ διαφορετικές από εκείνες των Ζαπατίστας της Τσιάπας και οι μορφές της πάλης μας, επίσης. Ωστόσο, o απόηχος της εξέγερσης των Ζαπατίστας στις πόλεις ήταν τεράστιος. Γιατί; Τι σημαίνει ο Ζαπατισμός για τις πόλεις; Συνέχεια ανάγνωσης «Αστικός Ζαπατισμός (Zapatismo Urbano),του John Holloway»

Τζον Χόλογουεϊ: Η οργή είναι μόνο αφετηρία

Ο Τζον Χόλογουεϊ είναι κοινωνιολόγος και ακτιβιστής. Γεννήθηκε στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας και σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Διδάσκει στο Ινστιτούτο Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών του Αυτόνομου Πανεπιστημίου της Πουέμπλα, στο Μεξικό και μελετάει τα κινήματα στην Αργεντινή, την Αφρική και σε άλλες περιοχές του κόσμου. Έχει εκδώσει εννιά βιβλία, μεταξύ των οποίων τα Change the World Without Taking Power (2002), Negativity and Revolution: Adorno and Political Activism (2008) και Crack Capitalism (2010). Το κείμενο που δημοσιεύεται είναι η ομιλία του Χόλογουεϊ στο φετινό Resistance Festival, που οργανώθηκε από την ΚΟΕ, στη Γεωπονική Σχολή της Αθήνας, σε μετάφραση της Άννας Χόλογουεϊ.

Η Δουλεία ως Μνήμη, η Πληγή ως Διαχείριση


Το να καθιστάς κάτι παράνομο δεν σημαίνει ότι παύει να υπάρχει. Και το να παραδέχεσαι αυτήν την πραγματικότητα δεν σημαίνει ότι πρέπει να πάψεις να την «προκαλείς».

Η 13η του Αυγούστου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης εναντίον της Δουλείας Στην πραγματικότητα όμως η 13η Αυγούστου είναι ημέρα υπενθύμισης της ανάγκης να αντιμετωπισθεί ένα φαινόμενο που δεν έπαψε ποτέ να υπάρχει στην ιστορία της ανθρωπότητας. Όπως ο καθηγητής του Harvard Kevin Bales, έπειτα από μια μακρόχρονη κι επίπονη  έρευνα στο καθεαυτό πεδίο στις τέσσερις γωνιές της γης (ναι! Υπάρχουν κι αληθινοί επιστήμονες πότε πότε κι άνθρωποι που επιστρέφουν με τόκο τον μισθό τους) υποστηρίζει, (Ending Slavery: California University Press, 2007) στην πραγματικότητα, προστίθενται (ή μαζικοποιούνται;) σε αυτό νέες, πολυπλοκότερες και πιο εξειδικευμένες μορφές. Συνέχεια ανάγνωσης «Η Δουλεία ως Μνήμη, η Πληγή ως Διαχείριση»

Αντίσταση … με εντολή γιατρού

Οι συνέπειες στην ψυχική υγεία των πλατειών λαϊκών στρωμάτων από το σοκ των οικονομικών μέτρων που αποφάσισε η κυβέρνηση, κατ΄ εντολήν της ΕΕ και του ΔΝΤ, είναι ήδη ορατές στα οδυνηρά βιώματα και εμπειρίες όλο και περισσότερων από τους προσερχόμενους στα εξωτερικά ιατρεία και στις όποιες πρωτοβάθμιες υπηρεσίες ψυχικής υγείας και πρόκειται να γίνονται διαρκώς πιο δραματικές.. όσο αυτά τα μέτρα θα μπαίνουν σε εφαρμογή (και θα πολλαπλασιάζονται διαρκώς επιδεινούμενα), καταστρέφοντας όχι μόνο το παρόν εκατομμυρίων, αλλά και το μέλλον μιας ολόκληρης (τουλάχιστον) γενιάς. Συνέχεια ανάγνωσης «Αντίσταση … με εντολή γιατρού»

Blog στο WordPress.com.

ΠΑΝΩ ↑